اخبار را دنبال نکنید – سالهای درازی به دلیل نیاز شغلیام لازم بود اخبار را به صورت روزانه پیگیری کنم. تاکنون نیز با وجودی که بیش از پنج سال است این نیاز برطرف شده ولی آن عادت را ترک نکرده بودم. این در حالی است که در تمام این مدت علاقهمند به حذف مرور اخبار روزانه از زندگیام بودم چرا که وقت بسیاری از من میگرفت. فرصتی که میتوانستم به کارهای ضروریتری تخصیص دهم. ضرورت ترک این عادت (یا بهتر بگویم اعتیاد) را با تمام وجود حس میکردم.
در طول این روزها از محمدرضا شعبانعلی دو مورد را دربارهی اینکه «پیگیری بسیاری از خبرها، چیزی جز اتلاف وقت نیست» و اینکه «خبرخوانی را محدود یا قطع کنیم» مطالعه کردم که انگیزش خوبی در من ایجاد میکرد. ضرورت محدود کردن یا حذف پیگیری اخبار از سایتها و خبرگزاریها برای زندگی بهتر را به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در بسیاری از کتابها همانند کتابهای «فلسفهی ترس» یا «واقعنگری» میدیدم. دست آخر هم معرفی کتاب «اخبار را دنبال نکنید» را در سایت آقای امیر تقوی، مطالعه کردم. نام «رولف دوبلی» نویسنده کتابهای «هنر شفاف اندیشیدن» و «هنر خوب زیستن» را که روی کتاب دیدم، با توجه به محتوای مورد علاقهی این کتاب جدید، درنگ ننموده و ترجمهی این کتاب را که توسط «مهرگان خرد» منتشر شده است، در اولین فرصت خریداری و مطالعه کردم تا به حذف پیگیری اخبار روزانه و محدود کردن مطالعه اخبار به روشی که برای خودم تعریف کردم بینجامد.
اما چند نکته در این خصوص:
اخبار را دنبال نکنید
نویسنده: رولف دوبلی
مترجم: امید کریمپور
1- کتاب «اخبار را دنبال نکنید»، در 35 فصل سعی میکند مخاطب را قانع کند که دست از پیگیری اخبار روزانه بردارد. در این راه دلایل متعددی ذکر و به نوشتهها و تحقیقات دیگران نیز استناد میکند.
2- خود دوبلی نیز اعتراف دارد که در نگاهش به حذف اخبار، رادیکال صحبت میکند و حتی پرهیز از آن را نیز به شکل افراطی پیشنهاد میدهد. شاید مطالعهی این کتاب برای برخی از اصحاب رسانه مانند خبرنگاران، روزنامهنگاران و گزارشگران، ناراحتکننده باشد. طبیعی است که این افراد به شغلشان احترام میگذارند و بسیاری از آنان با نگاه حرفهای در تلاش برای داشتن جامعهای بهتر از طرق مختلف همانند اطلاعرسانی و یا تهیه گزارشهای تفسیری، به دنبال تاثیرگذاری بر افکار عمومی، سازمانهای دولتی و غیردولتی، اقتصادی، اجتماعی و … هستند. دوبلی برای این افراد پیشنهادهایی هم دارد. او میگوید ما به «روزنامهنگاران تحقیقی» و «گزارشهای تشریحی» نیاز داریم و تشویق میکند که به این سمت حرکت کنند.
3- به نظرم در مطالعهی این کتاب میبایست به «خطای ترکیب» هم توجه داشته باشیم. این خطا هنگامی روی میدهد که فرض شود آنچه در مورد یک فرد صادق است برای جمع نیز صادق خواهد بود. برای مثال اگر یک فرد پول خود را پسانداز کند، از نظر فردی کار درستی انجام داده است اما اگر تمام جامعه بخواهند پول خود را پسانداز کنند، مصرف کل جامعه پایین خواهد آمد و درنتیجه درآمد کل کاهش مییابد و ضرر آن به فرد فرد جامعه بازمیگردد. (مصداقهای این نوع خطا بسیار زیاد است) به همین ترتیب در حوزه فردی حذف اخبار روزانه نصیحت درستی محسوب میشود ولی اگر قرار باشد همهی جامعه اخبار را حذف کنند، تبعات آن غیرقابل پیشبینی خواهد بود. اگرچه حذف اخبار توسط کل جامعه غیرقابل اجرا به نظر میرسد و این کتاب نیز توصیهای فردی است.
به هر حال مقصودم این است که درست است وجود خبرگزاریها و سایتهای خبری ضروری است اما توصیههای این کتاب نیز از نظر فردی و برای اشخاصی که از نظر شغلی وابسته به اخبار روزانه نیستند، مفید میباشد؛ چرا که بخشی از جامعه نیز به صورت افراطی درگیر اخبار شده است. (صحبت در این زمینه بسیار است. صرفا به عنوان یکی از مضرات رجوع افراطی جامعه به اخبار، میتوان از رشد اخبار جعلی و سطحی به منظور رفع این عطش نیز نام برد)
4- کتاب از حجم کمی برخوردار است و لذا میتوانید مطالعه آن را در چند ساعت انجام دهید.
5- ترجمهی کتاب توسط آقای امید کریمپور خوب انجام شده و مطالعهی آن روان و به راحتی انجام میشود. با این حال ساختار جملات از لحاظ ادبی میتوانست بهتر هم باشد و ضمن ارجنهادن به زحمت مترجم، پیشنهاد میکنم ویرایش مجدد متن کتاب در چاپهای آتی در دستور کار انتشارات قرار گیرد. (بخشهایی از کتاب که در ادامه ذکر شده، ترجمهی آقای کریمپور میباشد)
6- دوبلی برای تصمیمگیری درخصوص پیگیری یا عدم پیگیری اخبار روزانه دو سوال ذکر میکند که میتوانیم پس از مطالعهی اخبار از خودمان بپرسیم: «آیا اکنون دنیا را بهتر درک میکنی؟» «آیا اکنون تصمیمات بهتری میگیری؟» در پاسخ به این سوالات باید به خطاهای شناختی نیز توجه داشته باشیم.
7- به نظرم شاهبیت صحبتهای دوبلی که بارها در طول کتاب نیز به آن بازمیگردد، بودن در دایرهی شایستگیهای فردی است. او دایرهی شایستگی را چنین تعریف میکند: «دایرهی شایستگی شما ویترین شماست. حوزهای که شایستگی شما در آن اساسا بالاتر از حد متوسط است (یا جایی که شما در تلاش برای تبدیل آن به بالاتر از حد متوسط هستید) خلاصه اینکه حوزهی تخصصی شماست.» و در ادامه میگوید: «دایرهی شایستگی خود را بشناسید و در آن بمانید. اندازهی دایره خیلی مهم نیست؛ با این حال دانستن حدود آن بسیار مهم است.» درنهایت فراتر از دیدگاهش به اخبار مینویسد: «بهتر است هر چیزی که خارج از دایرهی شایستگیتان است را فراموش کنید.» این «هر چیزی» میتواند حتی کتابهای بیارتباط با دایرهی شایستگی باشد.
8- دوبلی در بخشهای متعددی، از استعداد بینظیرش در خطاهای شناختی نیز بهره میگیرد. به عنوان مثال مینویسد: «تعداد قابل توجهی از افرادی که یک گزارش از سقوط هواپیما را در تلویزیون مشاهده میکنند، برای مدتی پرواز با هواپیما را متوقف میکنند؛ حتی اگر این وقایع بسیار نادر باشند و چنین تغییر اساسی در رفتار را توجیه نکنند.» یا در قسمت دیگری با تعریف خطای «سوگیری تاییدی» مینویسد: «در یک جریان بیپایان از اخبار، ما همیشه میتوانیم به اندازهی کافی برای تحکیم و تصدیق تئوریهای خود دلایلی را بیابیم، هرچقدر هم که این مفروضات اشتباه باشند.» (اگر شما طرفدار گروه و نگرش خاص سیاسی یا اجتماعی بوده و در اینستاگرام به دنبال اخبار مربوط به این گروه خاص باشید، این نرمافزار با شناخت علایق و ازطریق الگوریتمهای هوشمند، ویدئوها و تصاویر و اخبار مرتبط با علاقهی شما را نشان میدهد و شما هم به این باور میرسید که اکثر مردم طرفدار این نگرش خاص هستند. به طوری که حتی اگر به صاف بودن زمین اعتقاد داشته باشید، نظرات بسیاری را مشاهده میکنید که تایید میکنند زمین صاف است.)
9- درمجموع هنگامی که این کتاب را میخوانید صرفا کتابی دربارهی لزوم حذف اخبار از زندگی مطالعه نمیکنید؛ بلکه همانند کتاب «هنر شفاف اندیشیدن» اشاراتی هم به دیدگاههای تعداد زیادی از نویسندگان دیگر همانند نیکلاس کار در کتاب «اینترنت با مغز ما چه میکند»، دنیل کانمن در کتاب «تفکر کند و سریع» میشود. «رولف دوبلی» استاد ترکیب دیدگاهها و نکات مطرح در کتابهای محققان بزرگ و استفاده از آنها به عنوان دلایل و مستندات برای اثبات نظریه خودش میباشد. حتی اگر از این منظر هم بنگریم، کتاب «اخبار را دنبال نکنید» ضمن اینکه میتواند یادآور برخی از کتابها و نظریهها باشد، تمرین عملی خوبی است برای استفاده از آن نظریات و لذا مطالعهاش خالی از لطف نیست.